දුරු කතර
පෙර මතක
දරා පොඩි පපු තුරෙහි
ජනේලය පෙරා දෙන
තරම දැන ඉර විඳින
සා පවස දරාගෙන
නිහඬ දැහැනක් වඩන
මිටිව, වටකුරුව
මැටි බඳුන තුළ
කටු සරව
බයද?
සීතද?, තනිද?
ඇසු දිනක පමණක්ම
ඇඟිලි තුඩු සිදුරු කර
කතා කල මා මිතුර
ඉන්න ඔය විදියටම
මලක්, සුවඳක්, ළදල්ලක්
එපා මතු දිනෙක
ඔබෙ පපුව, මගෙ පපුව
ගැහෙනවා ඇහෙනවා
එකට එක තාලයට
නිදි නේන මැදියමක.
Leave a Reply
Your email address will not be published. Required fields are marked (required)