විමලරත්න කුමාරගම කවියාගේ “අවුරුදු නිවාඩුව”

විමලරත්න කුමාරගම කවියාගේ “අවුරුදු නිවාඩුව”
කවි 1සිට 20 දක්වා 1 වෙනි කොටස

අවුරුදු නිවාඩුව( 1)
**************
01:
සුමනාවතිය හා රත්නායක ය කියා
සිටියා සුපෙම්වත් යුවළක් සිතැති දයා
අසරණ බිරිඳ අත සිය පුතු දෙදෙන තියා
සැමියා කැලෑ උණකින් පරළොවට ගියා
02:
මේ අසරණ පවුල සිටි “ගල් කැටියාවේ”
මිනිසුන් මුවඟ තවමත් ඔහු ගුණ ගෑවේ
එක නිවෙසකට එදවස නැත ඉර ආවේ
ඔහු මළදාය සෙසු ගම අවුරුදු කෑවේ
03:
අවුරුදු දවස එන්නට සතියකට පෙර
අසනීපයෙන් සිටියත් ගෙන නොමැති පෙර
කඩමංණ්ඩියට ගොස් සය සැතැපුමක් දුර
රෙදි පිළි ගෙනාවා බර කර දෙයත කර
04:
පොදියද රැගෙන දුප්පත් කම තරම් බර
රළු සුළඟකට සෙලවෙන පර මලක් යුර
වැනි වැනි ගෙදර එන සිය හිමි තුමන් දුර
දැක බිරිඳ ගේ දෙනුවන විය දියෙන් බර
05:
සිය පුතු දෙදෙන දෑලෙහි ළංකර සිටුවා
බැනියම් සරොම් පෙන්වත උඩ පැන නැටුවා
බිරිඳ ගෙ ඇසේ තිබු ආලෝකය දුටුවා
ඔහුගේ පපුව තුළ තුටු විදුලිය කෙටුවා
06:
හිමිදිරි පටන් සිට කඩ මණ්ඩිය පැත්තේ
මොනවද තාත්තට ඇඳ ගන්නට ගත්තේ
මාමගෙ සරම වාගේ අර බටු වත්තේ
තව රතු සරං ඇයි ඔය කඩවල නැත්තේ
07:
සිය පොඩි පුතා මෙලෙසින් විමසන අතර
ළය සිට උතුළ කඳුළක් නෙත විය නතර
පියෙකුගෙ ඇසින් වට ඒ දිය බිඳ විතර
නියමිත පිළිතුරක් වෙන කියැකිද කවර
08:
මගෙ රතු සරම අවුරුදු දාටයි එන්නේ
උඹලට එතෙක් නෑ මම එය පෙන්වන්නේ
කිරීබත් කන නැකතටයි එය ඇඳ ගන්නේ
මේ පිළිතුරෙන් පසු පුතු සැනසී උන්නේ
09:
වෙහෙසින් එදින මතුවී උණ ඔහුගෙ ගත
වෙවුලයි සවස සිට පන්කොළ පැදුර මත
කිසිවක් නොදැන දරුවන් නිඳිමතව ඇත
මෙලෙසින් කීය ගෙන බිරිඳ ගෙ දකුණු අත
10:
අවුරුදු දවස් වල මට සුවයෙන් ඉන්ට
ලැබුණොත් මව්පියන් දැක ගන්නට යන්ට
අදහස තිබේ බැරි වූවොත් නැඟිටින්ට
කන්නට හොඳට දිය යුතු අපෙ දරුවන්ට
11:
තණ ගොබ අතර ගී නද අසබඩ පිටිය
අලුයම නවත්වන තුරු පළඟැටි කැටිය
අසරණ ගැහැණියක් කඳුළෙන් සිටි සැටිය
හොඳට ම දනී පොල් තෙල් පානේ වැටිය
12:
මේ වැනි ළැදිකමක් ඇල්මක් කුහක ලොවේ
දනවත් අය අතර උගතුන් අතර නොවේ
කඳුළක් නැතිව පසුවෙන විට උඩඟු සුවේ
හදවත එකකි අනිකෙක් ඇත නැමෙන දිවේ
13:
දින දින දියුණු වන විට මිනිසුනගෙ මොළේ
ධන රැස් කිරීමෙන් ළංකර ගනිති බලේ
වෙන දේ කිවොත් මෙහි මගෙ කවි රසය තැලේ
ගුණ වත් කම තිබෙනු යේ අසරණ ම පැලේ
14:
සුමනාවතිය වැළපෙයි කැඳ ළිපේ තියා
කළබල කරයි ගම අවුරුදු දවස කියා
අසරණ රෝගියා සිය නෙත් යුවළ පියා
මව් පිය දෙදෙන බැලුමට නිජ බිමට ගියා
15:
මිණියක් දැකුම අවුරුදු දින වල අපගේ
මහ අපලයක් යැයි කියැවෙයි හැම දිවගේ
මේ පුහු මතද නැසුණේ ළඟ ගැමියනගේ
ගුණ වත් කම නිසාමය මිය ගිය අයගේ
16:
නිවසන ළඟ පාත හැම මිනිසම පාහේ
පෙන්වන සෝකයම මිස වරදක් නෑහේ
දුක් මුසු කඳුළු බිඳු පුරවා ගෙන දෑහේ
පස් යට කළහ මිය ගිය අයගේ දේහේ
17:
සිය දරුවනට දියුණු වෙ මාවත පෙන්නා
දෙන්න ට බැරුව මව දුක් විඳිමින් උන්නා
නිකමුන් ලෙසින් නිකමට කාලය පන්නා
ඒ දරු දෙදෙන අම්ම ට දැඩි දුක් දුන්නා
18:
අසරණියකට පොඩි දරු දෙන්නෙක් බාරයි
උන්ගේ අනාගතයත් ඇගෙ හිත පාරයි
නොහැදුණු කොළු පැටව් දෙදෙනගෙ පරිවාරයි
බාලම පුතා නොදැමුණු ලෙස සැර කාරයි
19:
අයියට වඩා මල්ලී එඩි බල ඇත්තා
මල්ලී ගෙ පුරුදු නම මුතු අයියගෙ රත්තා
මල්ලී ගමේ කොළුවන් මැද දැනමුත්තා
අයියත් මලුත් නිතරම ගුටි ගහ ගත්තා
20:
යන්තම් තුන් මසය රත්නායක ද නැහී
සැන්දෑ වෙලාවක වැගිරෙන අතර වැහී
සණ්ඩුවකදී පොඩි මුතු හට තරහ වැහී
හුණ්ඩුවකින් ම අයියගෙ නළලටම ගැහී

Manike Eknag