දික්තල – උදිත ගමගේ

No Comment 125 Views

රතඳර රුවින් සපිරුණ

සේ පෙති පියුම් කොපුලින

දුළ මිනි නයන නළියන

දික්තල මෙන්ය සුරඟන

 

පෙර කල පවක් ලෙසිනා

බැඳ කරකාර නොමනා

හිමි දැක මසිත බියෙනා

කෙලෙසක ආල වඩනා

 

මැඩියෙකු විලස මුහුණින

දැලි පැහැ යුතුව සමකින

පෙනුමෙන් විසුළු මිටියෙන

කුරහන් ගලක් විලසින

 

මහමග යනෙන පිරිමින්

දැක බිය රකුසු මුහුණින්

බැන වැද පරොස් වදනින්

“යව ගෙට “කියා කියමින්

 

සිත නැත කිසිදු පිරියේ

යහනද අපුල වීයේ

රති සැප අසිරි සිරියෙ

නොලද මාසිත කඳුළු බීයේ

 

ගඟ බඩ දුටුවා තොටියා

විලසින අනඟ දෙවියා

හැර මේ අඟුටු මිටියා

යමිය ඔහු හා වෙසෙනු රිසියා

In : කවි

About the author

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked (required)